Εκτιμήσεις παραλιακής διάβρωσης/οπισθοχώρησης σε επίπεδο νήσου
Οι προβλέψεις των μοντέλων έδωσαν μεγάλα εύρη οπισθοχώρησης τα οποία αντανακλούν τη διαφορετική τοπογραφία, ιζηματολογία και κυματικές συνθήκες των νησιωτικών παραλιών των 6 υπό μελέτη νήσων. Υπολογίσθηκαν οι μέσοι των κατώτερων και ανώτερων ορίων των προβλέψεων των 2 συστοιχιών μοντέλων και εκτιμήθηκαν οι πολυωνυμικές εξισώσεις που τους προσεγγίζουν. Από τις πολυωνυμικές εξισώσεις εκτιμήθηκαν τα εύρη οπισθοχώρησης για πρόσφατες προβλέψεις (α) μακροχρόνιας ανόδου της ΜΣΘ (0.15, 0.5 και 0.7 m), (β) βραχυχρόνιας (0.2, 0.4, 0.5 και 0.6 m) (λόγω της συνδυασμένης επίδρασης μετεωρολογικών παλιρροιών και κυματικής ανύψωσης-ακραία θαλάσσια στάθμη) ανόδου λόγω ακραίων φαινομένων καθώς και για (γ) συνδυαστικά σενάρια ΑΘΣ (0.55, 0.9, 1.1 και 1.3 m) (δηλ. ακραίας θαλάσσιας στάθμης προστιθέμενης στην άνοδο της ΜΣΘ). Επίσης εκτιμήθηκαν τα εύρη της προσωρινής επίκλυσης/πλημμύρας λόγω κυματικής αναρρίχησης και ΑΘΣ. Τα προβλεπόμενα εύρη οπισθοχώρησης και επίκλυσης/πλημμύρας συγκρίθηκαν με το πλάτος των παραλιών και εκτιμήθηκαν το ποσοστό μείωσης του παραλιακού πλάτους (φέρουσα ικανότητα) και οι επιπτώσεις στις υποδομές/περιουσιακά στοιχεία που βρίσκονται πίσω από την παραλία.
Προβλέψεις παραλιακής οπισθοχώρησης/διάβρωσης (a και b) και προσωρινή κατάκλυση/πλημμύρα (c και d) λόγω βραχυχρόνιας (a και c) και μακροχρόνιας (b και d) ανόδου θαλ. στάθμης. Οι προβλέψεις αντιστοιχούν σε διαφορετικές παραλιακές κλίσεις, μεγέθη ιζήματος και κυματικών συνθηκών. Οι μέσοι όροι των υψηλότερων και χαμηλότερων προβλέψεων όλων των μοντέλων των συστοιχιών απεικονίζονται με κίτρινες διακεκομμένες γραμμές
Στην εικόνα που ακολουθεί απεικονίζονται τα αρχικά και τελικά μέγιστα πλάτη όλων των παραλιών των 6 υπό μελέτη νήσων για 3 σενάρια ΑΘΣ (0.7, 0.4 και 1.1 m) σύμφωνα με τις κατώτερες και ανώτερες προβλέψεις των συστοιχιών. Τα τελικά πλάτη με αρνητικές τιμές υποδηλώνουν παραλίες οι οποίες θα οπισθοχωρήσουν κατά μία απόσταση μεγαλύτερη ή ίση με το παρατηρούμενο μέγιστο ‘ξηρό’ πλάτος τους δηλαδή θα ‘κατακλυστούν’ αν η παράκτια συρρίκνωση δε μπορεί να συνοδευτεί από οπισθοχώρηση λόγω φυσικών ή τεχνητών εμποδίων. Οι επιπτώσεις της ανόδου της θαλάσσιας στάθμης στις παραλίες των επιλεγμένων νήσων, θα είναι ιδιαίτερα σημαντικές. Ακόμα και τα ήπια σενάρια ανόδου 0.15 m και 0.5 m που εξετάστηκαν φαίνεται να θέτουν σε σημαντικό κίνδυνο τις νησιωτικές αυτές παραλίες, ιδιαίτερα τις πιο στενές από αυτές (4 – 64 % των παραλιών θα οπισθοχωρήσουν περισσότερο από το μέγιστο ‘ξηρό’ πλάτους και 18 – 94 % θα κατακλυστούν για 0.5 m άνοδο ΜΣΘ). Όσο αφορά τα υψηλότερα σενάρια ανόδου της θαλάσσιας στάθμης που εξετάστηκαν, προβλέπεται ότι θα έχουν καταστροφικές συνέπειες (36 – 94 % των παραλιών θα οπισθοχωρήσουν περισσότερο από το μέγιστο ‘ξηρό’ πλάτους και 59 – 98 % θα κατακλυστούν για συνδυαστικό σενάριο ανόδου 1.1 m) και επομένως απαιτούν αποτελεσματικά (και πιθανόν δαπανηρά) διαχειριστικά σχέδια, προκειμένου οι παραλίες αυτές να παραμείνουν ο εξαιρετικά σημαντικός φυσικός πόρος που είναι σήμερα.
Ελάχιστη και μέγιστη οπισθοχώρηση και κατάκλυση όλων των παραλιών των 6 νήσων για διαφορετικά σενάρια ΑΘΣ, σύμφωνα με τη μέση χαμηλότερη και υψηλότερη εκτίμηση των συστοιχιών αντίστοιχα. Αρχικά και τελικά πλάτη λόγω SLR: a) και b) για ΑΜΣΘ κατά 0.7 m, c) και d) για μετεωρολογική παλίρροια ύψους 0.4 m, e) και f) για συνδυαστικό σενάριο ΑΘΣ κατά 1.1 m. Τελικά πλάτη < 0 υποδηλώνουν παραλίες οι οποίες θα οπισθοχωρήσουν (θα χαθούν ή θα μετατοπιστούν προς την ξηρά) ή θα κατακλυστούν όσο είναι το μέγιστο πλάτος τους.
Εκτιμήσεις παραλιακής διάβρωσης των πιλοτικών παραλιών
Οι ψευδο-τρισδιάστατες (quasi 3-D) προσομοιώσεις του προηγμένου υδρο-μορφοδυναμικού μοντέλου προσέδωσαν ενδιαφέροντα αποτελέσματα αναφορικά με τη μελλοντικά αναμενόμενη υδροδυναμική και μορφοδυναμική απόκριση των πιλοτικών παραλιών. Στην εικόνα που ακολουθεί παρουσιάζονται τα αποτελέσματα εφαρμογής του μοντέλου στην περίπτωση πνοής ΝΔ ανέμων με ανύψωση της θαλ. στάθμης κατά 0.5 m για την παραλία της Ερεσού στη Λέσβο. Το μοντέλο έδειξε ότι κάτω από ενεργητικές κυματικές συνθήκες στην Ερεσό, δημιουργούνται μη γραμμικές παράκτιες ροές και ισχυρά ρεύματα προς τα ανοιχτά. Όσο αφορά την εξέλιξη της μορφολογίας της παραλίας παρατηρούνται αυξημένες τάσεις διάβρωσης/υποχώρησης της ακτογραμμής σε όλο το μήκος της παραλίας της τάξης των 19 m.
Αποτελέσματα υδρο-μορφοδυναμικού μοντέλου. Αριστερά: Σημαντικό ύψος κύματος (σε m) (πάνω) και κυματογενής κυκλοφορία (κάτω) στην παραλία της Ερεσού κατά την πνοή ΝΔ ανέμου με σενάριο ανόδου θαλ. στάθμης κατά 0. 5 m. Δεξιά: Εξέλιξη ακτογραμμής με ανιχνευόμενες τάσεις διάβρωσης σε όλο το μήκος της παραλίας.
