Η παραλιακή διάβρωση αναμένεται να μειώσει την ελκυστικότητα των τουριστικών προορισμών που βασίζονται στο μοντέλο 3S (Sea-Sun-Sand), όπως είναι τα περισσότερα νησιά του Αιγαίου. Η συγκεκριμένη ανάλυση πραγματοποιήθηκε για την πιλοτική παραλία Καμάρι για την οποία υπάρχει διαθέσιμη κοινωνικο-οικονομική πληροφορία αρχείου (π.χ αριθμός τουριστικών καταλυμάτων/επιχειρήσεων, αριθμός τουριστών κ.α), ενώ στα πλαίσια του προγράμματος δομήθηκε και μοιράστηκε συγκεκριμένο ερωτηματολόγιο στους παραλιακούς επισκέπτες κατά τη διάρκεια της θερινής περιόδου.
Η ανάλυση των ερωτηματολογίων προσέδωσε ενδιαφέροντα στατιστικά στοιχεία αναφορικά με το προφίλ των παραλιακών επισκεπτών/τουριστών, ενώ εκτιμήθηκαν σημαντικές παράμετροι όπως η προθυμία πληρωμής (willingness to pay) και αποτυπώθηκαν οι προτιμώμενες από τον τουρίστα/επισκέπτη παραλιακές κλιματικές συνθήκες. Παράλληλα, εφαρμόστηκε ο βιοκλιματικός δείκτης CIT (Climate Index for Tourism), ο οποίος χρησιμοποιείται για την αποτίμηση της αξίας μιας παραλίας ως τουριστικού προορισμού ενδιαφέροντος, αναλόγως των καιρικών συνθηκών (θερμοκρασία, άνεμος, βροχή, νεφοκάλυψη). Η κατά CIT αξιολόγηση πραγματοποιήθηκε τόσο για το παρόν κλίμα της παραλίας, όσο και υπό το πρίσμα των μελλοντικά αναμενόμενων αλλαγών στις επιμέρους κλιματικές παραμέτρους ως το τέλος του αιώνα (2100), με χρήση δεδομένων προερχόμενων από κλιματικά μοντέλα για την περιοχή από το Βασιλικό Μετεωρολογικό Ινστιτούτο της Ολλανδίας (ΚΝΜΙ).
Διάγραμμα ροής : Εκτίμηση παραλιακής ελκυστικότητας στη βάση βιοκλιματικού δείκτη τουρισμού CIT
Πραγματοποιήθηκε ολοκληρωμένη οικονομική ανάλυση κόστους-οφέλους η οποία βασίστηκε στην αξιολόγηση των 2 κύριων μέτρων παράκτιας προστασίας, ενός σκληρού (κατασκευή κυματοθραυστών) και ενός ήπιου (τεχνητή αναπλήρωση της ακτής), τα οποία συγκρίθηκαν με τη στρατηγική «καμίας δράσης».
Διάγραμμα ροής : Επιλογή κατάλληλης στρατηγικής αντιμετώπισης μέσα από αναλύσεις κόστους-οφέλους.
